Tekst źródłowy strony Typy receptur

Tworzone receptury możemy podzielić sobie na typy. Mamy receptury przychodowe i rozbiorowe. W programie recepturę rozbiorową od standardowej rozróżniamy poprzez zaznaczenie flagi rozbiór przy typie receptury.

[[Plik:rc.png]]

Receptury mogą być wywoływane rekurencyjnie, tzn z pewnym zagłębieniem czyli, że w jednej recepturze wykorzystujemy produkty gotowe powstałe w innej recepturze. Program wtedy sam zadba o stany surowców i produktów gotowych, tworząc dokumenty przychodowe i rozchodowe oznaczone poziomami. Najlepiej stworzyć osobny typ jeżeli zamierzamy mieć więcej niż jeden poziom  zagnieżdżenia, ale możemy również tworzyć oddzielne typy tylko po to, aby rozróżnić receptury np. osobny typ "mięso", "pieczywo", "garmażeria" itp.
* Wyłącz z produkcji - ten typ receptur nie będzie produkowany żadnym automatem, produkcją nocną itp. Jest to taki typ, za pomocą, którego możemy definiować sobie pewne zależności między towarami wykorzystywane w różnych miejscach, na specjalne polecenie firmy NET zakłada się takie receptury
* Rozbijaj w dokumencie - tylko do receptur rozbiorowych - typ receptury za pomocą, której możemy przyjąć zestaw towarów i rozbić go na mniejsze w dokumencie
* Rozbijaj w zamówieniu - tylko do receptur rozbiorowych - typ analogiczny do powyższego z tą różnicą, że rozbiór następuje w zamówieniu
Podczas tworzenia typu receptury możemy także przypisać konkretny typ dokumentów przyjęcia/zdjęcia do typu receptury lub pominąć ten krok klikając klawisz F10.

Najbardziej popularna konfiguracja typów wygląda następująco:

[[Plik:rc3.png]]

Kluczową flagą zmieniającą zachowanie programu w stosunku do receptury jest flaga "rozbiór" i należy ją dopisać wyłącznie do typu rozbiorowego. Flaga "zestaw" służy wyłącznie do naszej informacji, więc może zostać uzupełniona lub pominięta, receptura z flagą "rozbiór" na 0 uznawana jest jako produkcyjna.

'''Przy takiej konfiguracji utworzone typy mogą posłużyć następująco:'''

• Rozbiór - do tego typu przypisywać będziemy receptury z których z przyjętego towaru w wyniku produkcji powstaje kilka produktów gotowych, np:

[[Plik:rc4.png]]

Tak zapisana receptura w typie nie oznaczonym flagą "rozbiór" spowoduje, że przyjmować będziemy jako produkt gotowy naleśniki z wiśniami ( na dokumentach PWPR) a zdejmować ze stanu ciasto naleśnikowe i żel wiśniowy jako surowce (RWPR). Konfiguracja automatu nocnego generującego dokumenty z produkcji najczęściej wygląda tak, że produkujemy tyle produktu ile mamy stanu  minusowego. Tzn. sprzedajemy naleśniki na minus co daje nam na koniec dnia powiedzmy stan -100 sztuk. Automat nocny wygeneruje dwa dokumenty, odpowiednio PWPR, na którym przyjmie 100 sztuk naleśników na pokrycie minusów i RWPR ściągający ze stanu proporcjonalne ilości surowców potrzebnych do ich wytworzenia.

Produkcja - wprowadzamy do tego typu receptury z produktem wyjściowym i surowcami potrzebnymi do jego wytworzenia, np:

[[Plik:rc1.png]]

Produkty - możemy tu umieścić np. kolejny poziom receptur:

[[Plik:rc2.png]]

Jak widać do tej receptury wykorzystujemy produkt z receptury poprzedniej. Jeżeli generując dokumenty z produkcji dla tej receptury spowodujemy, że na surowcu "NALEŚNIKI Z WIŚNIAMI- produkcja" pojawi się stan ujemny, zagłębimy się poziom niżej przyjmując ten surowiec na stan ( jako produkt receptury nr 2) a zdejmując ze stanu odpowiednią ilość ciasta i żelu wiśniowego, itd. Jeżeli w recepturze przychodowej uzupełnimy pozycję straty, będzie to miało wpływ na cenę produktu gotowego. Cena przyjęcia produktu gotowego wynika z ceny surowców potrzebnych do wyprodukowania zgodnie z ich cenami z fifo. Jeżeli uzupełnimy pozycję straty cena zostanie odpowiednio zawyżona. Jeżeli np. używamy ogórków w kuchni i wpisujemy, że do sałatki potrzebujemy 2 kg ogórków możemy wpisać np. 20% strat ogórka przy obieraniu. Możemy ustawić konfigurację tak, aby system odpowiednio zdejmował również straty ze stanu.